منتــــــظر طلـــــــــــوع

بهشت هشت در دارد وجهنم هفت در.

قوای پنجگانه به همراه وهم وخیال می شودهفت در جهنم.
(قوای ۵گانه+وهم+خیال=۷درجهنم)

وقوای پنجگانه گانه به همراه وهم وخیال در زیر سایه عقل می شود هشت دربهشت.
(قوای۵گانه+وهم+خیال+عقل=۸ در بهشت)

‼️خودت دریاب که به کدام ابواب سزاوارتری!

نکاتی از دروس معرفة النفس

علامه حسن زاده آملی:
تقوا سه دسته است:

۱)تقوای عام…تقوایی که عموم مردم دارای آن اند.

۲)تقوای خاص…تقوایی که درآن ۲سپر در دست مومن قرارمیگیرد؛سپری رو به خود وسپری رو به خدا.نقصهارا به سمت خود میتابانند ونسبت به خود می دهندوخوبیهارا به خداوند.

۳)تقوای خاص الخاص…تقوایی که مومن جهان را کاملا زیبایی میبیند واصلا نقصی به چشمش نمیآید که بخواهد به خود یاخدا نسبت دهد.این تقوا مخصوص مقربانی همچون عمه سادات حضرت زینب کبراست واین تقوادر «ما رأیت الاجمیلا»خلاصه می شود.

نکاتی از دروس معرفة النفس

علامه حسن زاده آملی:
ولایت در جمله شریفه بسم الله الرحمن الرحیم

طبق علوم الهیه حضرت وصی علیه السلام نقطه باء بسم الله است.وجناب رسول صلی الله علیه وآله باء بسم الله است.
باء بدون نقطه اصلا خوانده نمی شود و بدون تلفظ باء، اصلا نمیتوان آنرا شروع کردودرضمن بسم الله معنای کامل هم نخواهد داد..
شناخت خداوند عزوجل بدون معرفت به پیامبرش ابتر است وکامل نخواهد بود،وشناخت حضرت خاتم ص هم بدون معرفت به امیرالمومنین ع اصلا امکان پذیر نخواهد بود.
از شناخت حضرت امیر ع است که میتوان به درجات بالاتر معرفت قدم گذاشت ودر نهایت به خدا رسید.
واینجاست که شاعر می گوید:
«به علی شناختم من به خدا قسم خدارا»

نکاتی از دروس معرفة النفس

علامه حسن زاده آملی:
علوم ریاضی در کلام علامه حسن زاده آملی:

حكما و فلاسفه بزرگ گفته اند : براى رسيدن به معرفت حقايق اشياء , فكر را بايد به علوم رياضى ورزش داد.

خصوصیت افراد اهل ریاضی

انسان هاى ورزيده در علوم رياضى صاحب رأيى صائب , و نظرى ثاقب , و كم گوى و گزيده گوى , و دير گوى و نكوگوى مى شوند . عبارات و الفاظ آنان نوعا حساب شده است

یازده رساله فارسی

علامه حسن زاده آملی:

وضو که از چشمه ی عشق گرفته شود زنگار را می زداید. ( علت) اینکه وضو به چهار عضو سر ، رو ، دست و پا اختصاص یافت ، این است که ایزد تعالی چون نماز را واجب کرد نخواست که بندگان وی آلوده به خدمت آیند.
بندگان را فرمود وضو کنند و به این چهار عضو مخصوص کرد؛ زیرا که آدم
۱ اول روی به درخت گندم کرد.
۲ به پای برفت .
۳ به دست از درخت باز کرد.
۴بر سر نهاد و بر حوا آورد.
ایزد تعالی بفرمود این چهار عضو گنهکار را به گاه خدمت بشستن و مسح کردن تطهیر کنند.
این داستان بیان حال آدم و آدمی زاد است و همانند آن در آیات و روایات بسیار است.

من هماندم که وضوساختم ازچشمه عشق
چهارتکبیرزدم یکسره برهرچه که هست

از چشمه ی عشق وضو ساختن همان و چهار تکبیر زدن همان.

یعنی به دام زلف افتادن همان و از بند غم و غصه نجات یافتن همان. پس دیده ی بصیرت آدمی را حجابی جز حجاب کدورت نفس نیست و همین که در چشمه ی عشق پاک شد دیده بر آن پاک انداخت. اعنی تا این را ببرد آن را بدید.

کتاب نامه ها و برنامه ها

علامه حسن زاده آملی:

دوست بگو دوست که یادش نکوست
تا نگری نیست جز او اوست

همچو الف در همه آفاق جفر
از بلد و خانه و اقلیم و کوست

ماه و ستاره است و فروزنده مهر
کوه و در و خشک و تر و بحر و جوست

اسم فراوان و مسمی یکیست
آب یکی کوزه و جام و سبوست

یاد خدا مشک دهانست و دل
به که دهان و دل تو مشکبوست

آینه دل چو شود صیقلی
بنگریش با دل تو روبروست

وصف دل و وصف خداوند دل
وقت مع الله یکی مو بموست

بلکه در آنگاه به حق الیقین
او بود اندر دل و دل اندروست

آنچه در آنحال بجا آوری
خارج از حوصله گفتگوست

از نفس قدسی روح القدس
در حسن آملی این های و هوست

آیت الله بهجت (ره) تأکید ویژه ای بر انجام واجبات و ترک محرمات داشتند و همواره می فرمودند: برخی درحالی که در مراحل نخست اخلاقی هستند مدام از بنده راه رسیدن به مراحل بالاتر را می خواهند؛ این درحالی است که توصیه همیشگی ما به همه در هر درجه و مرتبه اخلاقی و معنوی که باشند، “ترک محرمات و انجام واجبات” است.

فرازی دیگر از مناجات زیبای تائبین

. . . اِلـهي ظَلِّلْ عَلي ذُنُوبي غَمامَ رَحْمَتِكَ،
خدايا سايه رحمتت را بر گناهانم‏ بينداز،

وَ اَرْسِلْ عَلي عُيُوبي سَحابَ رَاْفَتِكَ،
و ابر مهربانی ‏ات را به سوی عيبهايم گسيل كن،

اِلـهي هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الاْبِقُ اِلاّ اِلي مَوْلاهُ،
خدايا آيا برده فراری جز به جانب‏ مولايش باز مي‏گردد؟

اَمْ هَلْ يُجيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ اَحَدٌ سِواهُ،
يا كسی به او از خشم مولايش جز مولايش پناه مي‏دهد؟

اِلـهي اِنْ كانَ النَّدَمُ عَلَي الذَّنْبِ تَوْبَةً فَاِنّي وَعِزَّتِكَ مِنَ النّادِمينَ،
خدايا اگر پشيمانی از گناه توبه است، پس به عزّتت سوگند كه من از پشيمانانم،

و َاِنْ كانَ الاِْسْتِغْفارُ مِنَ الْخَطيـئَةِ حِطَّةً فَاِنّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرينَ . . .
و اگر آمرزش ‏طلبی از خطاكاری سبب فرو ريختن خطاها از پرونده است،من‏ از آمرزش خواهانم . . .

مفاتیح الجنان