حضور زنان در پیاده روی کربلا
آیا باید زنان را از حضور در پیاده روی اربعین منع کرد؟!
آیا حضور زنان در این همایش عظیم تٲثیر منفی دارد؟!
آیا علمای طراز اول شیعه و مراجع تقلید شرکت زنان در این راهپیمایی را نهی کرده اند؟!
وسوالاتی مشابه
اینها سوالاتیست که در این سالهای اخیر ذهن افراد زیادی را به خود مشغول کرده است.
اساتید حوزه و دانشگاه، امام جماعت مسجد و مدرسه و دانشگاه،معلمین،طلاب و بسیاری از افرادی که مرجع سوالات ما قرار میگیرند چه بسا پاسخی که از آنها دریافت میکنیم سطحی و ساده باشدو قانع کننده نباشد.
در وهله اول باید ببینیم مراجع تقلید چه نظری دارند؛
آنچه از سخنان مراجع دریافت میشود، مطلبی مؤید عدم حضور زنان نیست،بلکه هرچه بود تشویق عموم بود برای شرکت هرچه بیشتری در این حرکت و جنبش عظیم.
البته با حفظ موازین شرعی و شوٶنات اسلامی.اگر زنان با دقت تمام وظایف خود را رعایت کنند،چه دلیلی بر منع آنها از این همایش وجود دارد؟!
مهمترین دلیل ما همان رجوع به رای و نظر مرجع تقلیدمان است،که اگر کراهتی ویا منعی در این سفر برای زنان بود،البته آنها بهترین اشخاص برای اشاعه و ارائه آن هستند.
عده ای با استناد به روایاتی که میگوید برای زنان بهتر است در منزل باشند و نامحرمان آنها را نبینند و آنها نامحرمان را ننگرند،و یا روایاتی از این قبیل که بهترین مسجد برای زن خانه اوست و ۲۵بار ثوابش از حضور در مسجد بیشتر است؛
میگویند زیارت اربعین مستحب است و به علت ازدحام جمعیت بهتراست زنان شرکت نکنند.
البته تمام این آیات و روایات برای حفظ عفت زن و البته جامعه است،ولی در این جامعه که زنان در آن حضور پر رنگ دارند آیا کار درستی است که زن محجبه و عفیف را در خانه حبس کنیم وعرصه اجتماع را برای زنان بی قید باز بگذاریم…؟!
بهتر است به آیات و روایاتی که اشاره به نقش بانوان در جامعه دارد هم اشاره شود.
نقش مهم زن مسلمان در جامعه اسلامی و تحولات اساسی آن قابل چشم پوشی نیست.
در اینجا لازم میبینم،به چند روایت در مورد حضور زنان در جوامع اسلامی اشاره کنم:
رسول اکرم (صلی الله وعلیه وآله)در کنز العمال ج۱۱فرمودند:هنگام شب به زنان برای رفتن به مساجد اذن دهید.
-واگر شب هنکام از شما برای رفتن به مسجد اذن خواستند،منعشان نکنید.
-باز ندارید زنان را از فیض مسجد،آن زمان که اجازه میخواهند.
و….
همچنین حضور فعال زنان در مهاجرتها،جنگ هاو فعالیت های سیاسی قابل چشم پوشی نیست،مثلا اولین بیعت پیامبر با مسلمانان به دلیل حضور فعال بانوان به بیعت النسا معروف شد.
واولین نماز جماعت در مسجدالحرام با حضور حضرت خدیجه (سلام الله)برگزار شد.
فعالیتهای سیاسی حضرت زهرا و حضرت زینب(سلام الله)برکسی مخفی نیست.
در جنگهای جمل و صفین ام الفضل برای امیرالمومنین کار اطلاعاتی انجام میداد.
در وسائل الشیعه روایات متعددی از حضور زنان در اجتماع بیان شده است.
در روایات آمده است که رسول الله دختران و زنان خود را برای اقامه جماعت در نمازهای عیدین به خارج خانه میبردند.
اساسا پایه گذار زیارت اربعین حضرت زینب(سلام الله)و اهل بیت امام حسین (علیه السلام)بودند.
برای اطلاعات مستند در این زمینه به این آدرس مراجعه کنید؛
http://www.hawzah.net./fa/Default
البته نباید اصل حفظ پوشش کامل اسلامی را نادیده گرفت،که طبق آیات و روایات حضور زن در جامعه فقط با حفظ عفت و پوشش کامل اسلامی قابل قبول میباشد.
یقینا زنانی که در این سفر معنوی،سیاسی شرکت میکنند،باید تمام مبانی اسلامی را رعایت کنند،و مبادا بخاطر امر مستحبی ترک واجبی رخ دهد یافعل حرامی صورت پذیرد.به همین دلیل به بانوانی که احتمال میدهند نمی توانند به واجبات و محرمات آنگونه که وظیفه یک زن مسلمان است عمل کنند،توصیه میشود به سفر نروند؛چون نه تنها خسران عظیمی برای خودشان است،چه بسا صدمات و آسیبهایی که از عدم حفظ شوونات اسلامی توسط زنان گریبان گیر مردان مسلمان و اصل این راهپیمایی سیاسی،مذهبی،فرهنگی میشود،جبران ناپذیر باشد.
ولی زنان مومنه،محجبه که کاملا این اصول را رعایت میکنند،بهتر است در این اجتماع باشکوه شرکت کنند،
والبته حضور مردان محرم(همسر،پدر،برادر) در کنار زنان بسیار لازم بنظر میرسد.
ولی آنچه قابل تأمل است،این است که نباید نقش زنان و کودکانشان را در عظمت و شکوه راهپیمایی اربعین نادیده گرفت،اول از این منظر که نیمی و شاید بیشتر از نیم این همایش میلیونی زنان وکودکانهستند،دوم اینکه تماشاگران آن از سراسر دنیا وقتی زنان را با کودکان در این جنبش میبینند،از خود میپرسند این پیاده روی طولانی در جاده های بیابانی و بی آب و علف و بدون سایه سار عراق برای چیست؟
چرا این مادران این رنج را بر کودکان خود هموار میبینند وآنها را پایاپای خود به کجا میکشانند،این چه شوقیست؟
ولی اگر همه زوار مرد باشند این سوالات به ذهن یک مخاطب تماشاگر در آن سوی دنیا خطور نمیکند،چون میگوید آنها مرد هستند و جای تعجب برای کسی نیست.
مطلب مهم دیگر که نباید از آن غافل باشیم این است که اگر قرار بر خانه نشینی و حفظ حرمت زنان است،واینکه بهتر است در دید نا محرمان قرار نگیرند،چه کسی در این امر اولی تر از خاندان و نوامیس پیامبر(صلی الله و علیه وآله)و خاندان عصمت و طهارت است؟!
آیا امام حسین(علیه السلام)وقتی زنان و کودکان را به همراه خود به سوی کربلا میبرد ،نمیدانست که آخر کار آنها به کجا میرسد؟!
آیا نمیدانست که به اسارت برده میشوند و خرابه نشین میشوند و در مجلس شراب حضورشان میدهند؟!
از تعرضات به اهل بیتش بی اطلاع بودند؟!
یقینا که جواب نه است.
با همه این پیش بینی ها ولی تسلیم امر حق بود و برای تداوم فرهنگ تشیع و زنده نگه داشتن اسلام زنان و فرزندان خودش را فدا کرد.
حال ما زنان چگونه میتوانیم خود را از این همایش اسلامی شیعی کنار بکشیم وبگوییم ممکن است به ما سختی و مشقت برسد؟!
البته باید سختی های راه را به جان بخریم.
یاحسین(علیه السلام):
در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتـــاد مسیرم که بمیرم
به جای پاک کردن صورت مسئله در فکر حل مشکلات باشید….
به جای اینکه بگویید برای زنان کراهت دارد شرکت در این راهپیمایی ویا آنها را نهی کنید بهتر است راهکارهای اساسی به آنها بیاموزید و تمهیداتی برایشان در نظر گرفته شود، تا از اختلاط زن و مرد جلوگیری شودبخشی از این وظیفه برعهده مسئولین است ولی خود زنان هم اگر اهتمام به اجرای موازین شرعی داشته باشندمیتوانند مشکلات را هموارتر کنند.
مثلا اینکه در مرزها مسیر عبور زنان ازمردان جدا باشد،حرکت زوار را با آرامش و آهسته هدایت کنند تا از تجمع و ازدحام جلوگیری شود،وسایل نقلیه حمل زوار ایرانی به نجف به حدی باشد که حرمت زنان حفظ شود.که البته سعی کردند،این موارد در مرزها رعایت شود .تنها در کربلا آن هم در طول روز به علت حضور دسته های عزاداری در خیابانها،مردم برای رفت و آمد به مشکل برمیخورند که آن هم قابل حل است،
وتا وقتی مشکل شلوغی خیابانها در روز وجود دارد بهتر است زنان بعد از غروب آفتاب که دیگر هیئات عزاداری در خیابانها نیستند به زیارت بروند،والبته سحر ها بار معنوی بیشتری دارد،وروزها استراحت کنند.
این پیاده روی اربعین با این عظمت و شکوه به جرات میتوان گفت پشتوانه قیام عاشورا و روشنگری های سید الساجدین(علیه السلام) وزینب کبری(سلام الله) است.
