پیشینه پیاده روی اربعین
از هنگامی که نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین(ع)، جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد تا کنون 1373 سال میگذرد.
در این سالها علما و اولیای الهی برای زیارت سیدالشهدا(ع) در روز اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از نجف اشرف به سوی کربلا رهسپار میشدند، بیشک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال 61 هجری است، این سنت حسنه نیز در سالهای حضور ائمه معصومین(ع) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است.
در برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری»(متوفی سال 1281 قمری) رسم بوده است، اما در برههای از زمان به ورطه فراموشی سپرده میشود که در نهایت توسط «شیخ میرزا حسین نوری» دوباره احیا میشود.
این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیادهروی از نجف تا کربلا اقدام کرد که 3 روز در راه بود و حدود 30 نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی میکردند، نیز با وی بودند، «محدث نوری» از آن پس تصمیم گرفت، هر سال این کار را تکرار کند، ایشان آخرین بار در سال 1319 هجری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفت.
حجتالاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان درباره نقش پیادهروی روز اربعین میگوید: روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا میکند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،… امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی میکنند … بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند… اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمیشناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیادهروی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین(ع) به عالم است.
با اینکه زیارت سیدالشهدا(ع) در اکثر برهههای تاریخی به سختی انجام میشد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان میخریدند و به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل میشدند.
شور حسینی ده ساله مردم عراق و ایران وهمه دنیا، پس از سقوط صدام/ اربعین بزرگترین اجتماع شیعی در جهان
http://blog-682.kowsarblog.ir/
عشـــــــــــق فقط یک کــــــــلام؛حسیـــــــن علیه السلام
زیارت امام حسین(ع) واجبتر از زیارت امام زمان(ع) !ابن ابى يعفور میگوید: محضر مبارك امام صادق(ع) عرض كردم: اشتیاقم به شما، موجب شد که زحمت و مشقّت راه را بر خود هموار کنم و به محضر شما برسم. حضرت فرمودند: (اولاً) از پروردگارت گلایه نكن، (ثانیا) چرا نزد آن کسی که «حقش بر تو» بزرگتر از «حق من بر توست»، نرفتی؟! ابن ابى يعفور مىگويد: آن سخن که گفتند “چرا نزد آن کسی که«حقش بر تو» بزرگتر از از «حق من بر توست»، نرفتی؟!” بر من گرانتر آمد از فرمودۀ ديگر امام(ع) كه فرمودند (از پروردگارت گلایه نكن)، لذا عرض کردم: چه كسى حقّش بر من از شما بيشتر است؟! حضرت فرمودند: حسين بن على(ع)! چرا نزد حسین(ع) نرفتهای، و خدا را در نزد او نخواندهاى، و حوائجت را بر خدا عرضه نكردهاى؟! عنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع دَعَانِي الشَّوْقُ إِلَيْكَ- أَنْ تَجَشَّمْتُ إِلَيْكَ عَلَى مَشَقَّةٍ فَقَالَ لِي لَا تَشْكُ رَبَّكَ فَهَلَّا أَتَيْتَ مَنْ كَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَيْكَ مِنِّي فَكَانَ مِنْ قَوْلِهِ فَهَلَّا أَتَيْتَ مَنْ كَانَ أَعْظَمَ حَقّاً عَلَيْكَ مِنِّي أَشَدَّ عَلَيَ مِنْ قَوْلِهِ لَا تَشْكُ رَبَّكَ قُلْتُ وَ مَنْ أَعْظَمُ عَلَيَّ حَقّاً مِنْكَ قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع أَ لَا [أَلَّا] أَتَيْتَ الْحُسَيْنَ ع فَدَعَوْتَ اللَّهَ عِنْدَهُ وَ شَكَوْتَ إِلَيْهِ حَوَائِجَكَ.
کامل الزیارات، ص168
ای کــــــــاش......
بیچاره کسی که یه بار اربعین حرم بوده........
اگر یک بار در میهمانی اربعین حسین حاضر شوی، دیگر برایت خیلی سخت میشود، در زمانهای دیگر که حرم امام حسین (علیه السلام) آرام و بیهیاهو است آنجا باشی. چون حس میکنی، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین(علیه السلام) حفظ میشود؛ در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمیشود؛ همه به سر و سینه میزنند و در فراق حسین(علیه السلام) اشک میریزند و ناله سر میدهند.