منتــــــظر طلـــــــــــوع

طلایه دار عدالت ز راه می آید

زوال سلطنت ظلم و زور نزدیک است

ظهور یوسف زهرا قیامت کبری است

یقین کنید که روز نشور نزدیک است

این همه لاف زن و مدعی اهل ظهور

پس چرا یار نیامد که نثارش باشیم

سالها منتظر سیصد و اندی مرد است

آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم

اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید

به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم

مرا به کعبه دلهای خسته مهمان کن

که از فراق رخ خوب یار گریانم

در انتظار تو ای مهدی دل آرامم

ببین چگونه ز اندوه و درد حیرانم

مرا گریز ده از کوچه های خاموشان

که از نگاه پلید ریا گریزانم

مرا ببر به بیابانهای نخلهای غمین

چو هاجری ز عطش بهر آب عطشانم

کجاست چشمه زمزم کجاست قبله من

کجاست باور مهر و فروغ یزدانم

مرا ببر که زنم سنگ بر سر ابلیس

اگر درنگ کنی خود نصیب شیطانم

مرا به خانه نورانیت پناهی ده

که دور از مام خجسته دامانم

منم اسیر و یتیم و فقیر و درمانده

که با توجه و مهرت غنی دورانم

مرا به سلسله عارفان مشرف کن

تو ای بلند نظر اختر فروزانم

فرض کن حضرت مهدی(عج)به تو ظاهر گردد

ظاهرت هست چنانیکه خجالت نکشی؟

باطنت هست پسندیده صاحب نظری؟

خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟

لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟

پول بی شبهه و سالم ز همه داراییت

داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟

حاضری گوشی همراه تو را چک ب