انتظار،عمل و حرکت است
انتظار، عمل وحرکت است
برخلاف آنچه برخی می پندارند که انتظار حالتی نفسانی و روانی است، روایاتی متعدد گویای آن است که انتظار،عمل است. این سخن نورانی پیامبر (ص) که می فرماید: «برترین اعمال امت من انتاظر فرج از سوی خدای عزیز و جلیل است »(صدوق، 1405ق، 644) تمام مدعی را می تواند به تنهایی به اثبات برساند
انتظار موعود هنگامی تحقق می یابد که منتظر موعود همه آمادگی های فردی و اجتماعی وروحی را پیدا کرده و کارهایی که او را به انتظار می رساند انجام داده باشد، خود را آن گونه ساخته و پرداخته باشد که فراتر از وضعیتی که درآن به سر می برد و مناسب با شرایطی باشد که امید تحقق آن را دارد و علاوه برخود، محیطی که درآن زندگی می کند را نیز برای پذیرش وضعیتی جدید که موعود منتظر پدید می آورد آماده کرده باشد ومانند آن.
نیک پیداست که انتظاربا این توصیف و توضیح، حرکت آفرین است و پویایی منتظران را در پی می آورد چرا که هرگز با سکون و سکوت نمی توان انتظار به معنای واقعی را به دست آورد و هرگز با بی تحرکی،تنبلی و عمل گریزی نمی توان خود را و جامعه خویش را منتظر موعود دانست.
