بخشی ازدعایی که در زمان غیبت باید خواند
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ إِمَامِنَا [وَلِيِّنَا] وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَيْنَا وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا اللَّهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِكَ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْكَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِينَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِيِّكَ فِي إِظْهَارِ عَدْلِكَ فِي عِبَادِكَ وَ قَتْلِ أَعْدَائِكَ فِي بِلادِكَ حَتَّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ يَا رَبِّ دِعَامَةً إِلّا قَصَمْتَهَا وَ لا بَقِيَّةً إِلا أَفْنَيْتَهَا وَ لا قُوَّةً إِلا أَوْهَنْتَهَا وَ لا رُكْناً إِلا هَدَمْتَهُ وَ لا حَدّاً إِلا فَلَلْتَهُ وَ لا سِلاحا إِلا أَكْلَلْتَهُ وَ لا رَايَةً إِلا نَكَّسْتَهَا وَ لا شُجَاعاً إِلا قَتَلْتَهُ وَ لا جَيْشا إِلّا خَذَلْتَهُ وَ ارْمِهِمْ يَا رَبِّ بِحَجَرِكَ الدَّامِغِ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَيْفِكَ الْقَاطِعِ وَ بَأْسِكَ الَّذِي لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَكَ وَ أَعْدَاءَ وَلِيِّكَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِيَدِ وَلِيِّكَ وَ أَيْدِي عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ .
خدايا به تو شكايت مى كنيم، از فقدان پيامبران، و غيبت اماممان، و سختى زمانه عليه وجودمان، و فرودآمدن فتنه ها بر سرمان، و پشت به پشت هم دادن دشمنان به زيانمان، و بسياری دشمنانمان، و كمى نفراتمان، خدايا اين گرفتاريها را از ما بگشا، به گشايشى از جانب خويش كه آن را زود برسانى، و نصرتى از سوى خود كه با عزّت توأمش فرمايى، و پيشواى عدالتى كه آشكارش سازى، اى پرستيده حق آمين، خداى از تو می خواهيم، به ولىّ ات براى آشكار كردن دادگرى در ميان بندگانت، و كشتن دشمنان در كشورهايت اجازه دهى، تا ستونى براى ستم، اى پروردگارم باقى نگذارى مگر آنكه درهم شكنى، و نه باقی مانده اى جز آنكه نابود گردانى، و نه نيرويى مگر سستش نمايى، و نه پايه اى جز آنكه در هم فرو ريزى، و نه برّنده اى جز آنكه كند كنى، و نه اسلحه اى جز آنكه از كار اندازى، و نه پرچمى جز آنكه سرنگون سازى، و نه پهلوانى جز آنكه به قتل رسانى، و نه لشگرى جز آنكه شكست دهى، و سنگ بارانشان كن، به سنگ درهم كوبنده ات، و بزن آنان را به شمشير برنده ات، و انتقامت كه آن را از مردمان بدكار بازنمیگردانى، و عذاب كن دشمنانت، و دشمنانت، و دشمنان ولىّ ات و دشمنان رسولت (درود تو بر او و خاندانش) به دست وليت و دست بندگانت با ايمانت.