منتــــــظر طلـــــــــــوع

شبلی و نانوا شبلی مرد عارفی بود که شاگردان زیادی داشت، وحتی مردم عامه هم مرید او بودند، وآوازه اش همه جا پیچیده بود، روزی #شبلی به شهری سفرمیکند،گرسنه بود برای گرفتن یک قرص نان به نانوایی میرود و چون غریب بودو لباس مندرسی پوشیده بود نانوا بهش نان نداد، مردی آنجا بود و شبلی را شناخت به نانوا گفت: این مرد را میشناسی، گفت: نه، گفت: این شبلی بود، نانوا گفت: وای من از مریدان اویم، دوید یدنبال شبلی، که آقا من میخوام با شما باشم، شاگرد شما باشم، شبلی قبول نکرد، نانوا گفت: اگر قبول کنی من امشب تمام آبادی را شام میدهم، شبلی قبول کرد، وقتی همه شام خوردند، نانوا گفت: یه سوال دارم، گفت بپرس، گفت دوزخ یعنی چه؟ شبلی جواب داد: #دوزخ یعنی اینکه تو برای رضای_خدا، یک نان به شبلی ندادی، ولی برای رضایت دل شبلی یک آبادی را شام دادی!!

چرا نماز عده ای،آنها را از گناه باز نمیدارد؟!
#المیزان| بازدارى از گناه اثر طبيعى نماز است، چون نماز توجه خاصى است از بنده به سوى خداى سبحان، ليكن اين اثر تنها به مقدار اقتضاء است، نه عليت تامه، تا تخلف نپذيرد،

■ و نمازگزار ديگر نتواند گناه كند، نه، بلكه اثرش به مقدار اقتضاء است، يعنى اگر مانع و يا مزاحمى در بين نباشد اثر خود را مى‌بخشد، و نمازگزار را از فحشاء بازمى‌دارد،

■ ولى اگر مانعى و يا مزاحمى جلو اثر آن را گرفت، ديگر اثر نمى‌كند، و در نتيجه نمازگزار آن كارى كه انتظارش را از او ندارند مى‌كند….
#المیزان_جلد۱۶،ص۲۰۲