منتــــــظر طلـــــــــــوع

 انسان به علم و عمل صالح زنده می شود، چون بین غذا و مغتذی باید سنخیت باشد
غذای بدن مادی و از جنس اوست و غذای روح معنوی و از سنخ اوست

اگر بدن گرسنه باشد، با تحصیل مطالب بلند و ارزشمند علمی سیر نمی شود. بدن نان و آب می خواهد، او غذا از جنس خودش تقاضا می کند. و به سیر شدن بدن، جان سیر نمی گردد
جان علوم و معارف طلب می کند، او لقاء الله می خواهد، او می گوید: 

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی
دوست ما را و همه جنت و فردوس شما را 

غذای هر یک از جان و تن مسانخ و مجانس با خود اوست

گوش دهان جان است؛ غذای جان را در ابتدای امر باید از راه گوش که دهان اوست به او داد، و پس از آنکه نیرو گرفت دهنهای دیگری برایش باز می شود.

دو دهان داریم گویا همچونی
یک دهان پنهانست در لبهای وی 

_________________
انسان_و_قرآن
حضرت علامه حسن زاده ی آملی روحی فداه