منتــــــظر طلـــــــــــوع

روزه ی هجر تو از پای بینداخت مرا
کی شود با رطب وصل تو افطار کنم

” یا رب زینب ، بحق زینب اشف صدر الزینب، بظهور حجه”

?ما شیعیان باید اعتراف کنیم که بیش از دیگران درباره کسی که افتخار نام پیروی او را داریم ظلم و لااقل کوتاهی کرده‌ایم. اساساً کوتاهی‌های ما ظلم است. ما نخواسته و یا نتوانسته‌ایم علی(ع) را بشناسیم.

?بیشتر مساعی ما درباره تنصیصات رسول اکرم صلّی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام و سبّ و شتم کسانی که این نصوص را نادیده گرفته‌اند بوده است، نه درباره شخصیت عینی مولا علی(ع)؛ غافل از این که این مشکی که عطار الهی به‌حق معرّف اوست خود بوی دلاویزی دارد و بیش از هر چیز لازم است مشام‌ها را با این بوی خوش آشنا کرد، یعنی باید آشنا بود و آشنا کرد.

?معرفی عطار الهی به این منظور بوده که مردم با بوی خوش آن آشنا شوند، نه اینکه به گفته عطار قناعت ورزند و تمام وقت خویش را صرف بحث در معرفی وی کنند نه‌ آشنایی با او.

استاد مطهری، سیری در نهج‌البلاغه، ص52

اللهم عجل لولیک الفرج به حق زینب(سلام الله).
خداوندا در این شب عزیز،عیدی ما را ظهور حضرت مهدی(عجل الله) قرار بده.

کوله بارم بر دوش سفرى مى‎ ‎باید،سفرى تاته تنهایى محض

هرکجا لرزیدى،از سفر ترسیدى ، فقط آهسته بگو: من خدا را دارم!

چه کسی میداند که تو در پیله خود تنهایی؟ چه کسی میداند که تو در حسرت یک فردایی؟ پیله را بگشای، تو به اندازه پروانه شدن زیبایی…

معبودا

به بزرگی آنچه داده ای آگاهم کن تا کوچکی آنچه ندارم نا آرامم نکند . . .

.

تو تکراری ترین ” حضور ” روزگار منی

و من عجیب ؛ به آغوش تو

از آن سوی فاصله ها

خو گرفته ام . . .

این چه حرفی ست که در عالم بالاست بهشت؟ هر کجا نام “حسین” است همان جاست بهشت