منتــــــظر طلـــــــــــوع

فخر رازی در سفری بود , بعد که برگشت به او گفتند:
در این سفری که بودی از عجایبی که دیدی برای ما نقل کن
گفت: « من عجیب تر از خودم ندیدم».
حرف حسابی است و کم حرفی هم نیست.

مرحوم سید بن طاووس فرمود:
من لیلة القدر را می دانم.برای هلال اول ماه احتیاج به تقویم ندارم.
بعد فرمود که اینها مهم نیست، بلکه مهم آن است که بدانیم (داشت چیزی می نوشت) یک مقدار نطفه رشد کرده و الان شده آقای نویسنده، متفکّر، دانا، بینا، چه و چه … دو روز است که این خیال مرا گرفته و در تعجب بودم.

قرآن کتاب تدوین می فرماید: « ألم تروا أنّ الله سخَّرَ لکم ما فی السماوات و ما فی الأرض» .
این همه از آسمان و زمین را من مسخّر شما کردم و همه باید مسخّر ما باشد.
انسان این قدر قدرت دارد و من بیچاره هنوز آنقدر توانایی پیدا نکردم که طبیعت خودم را مسخّر خودم کنم.بدن خودم را مسخّر خودم کنم.چقدر بیچاره ام.

در فتوحات فرمایشی دارد: «و لا تجعل طبیعتک حاکمة علی نفسک»
طبیعت خود را حاکم بر عقل خود قرار نده که هر چه او گفت بگویی چَشم.
این همه باید مسخّر ما باشد، ولی ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم و طبیعت خودمان را تسخیر نکرده ایم و حاکم بر ماست.
در این عالم همه چیز تعجب آور است. چیزی پیدا نمی شود که تعجب آور نباشد.

شیخ بهایی در کشکول نقل می کند که هارون الرشید برای حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام) نوشت: « عظنی فأوجز» در عبارت کوتاه اندرزم ده.
امام نوشت: « کلّ ما تراه عینک ففیه موعظة»
همه چیز تعجب آور است و شگفت است.
در توحید مفضّل خوب آمده، حضرت می فرماید: پشه همه چیز فیل را دارد به اضافه دو بال..

____________________
صدو_ده_اشاره
حضرت علامه حسن زاده ی آملی حفظه الله