منتــــــظر طلـــــــــــوع

‼️بعضےها ميگن: ‌بابا دلت پاڪ باشد!

✅جواب از قرآن:
آنڪس ڪہ تو را خلق ڪردہ است ،اگر فقط
دل پاڪ کافے بود فقط میگفت آمنوا»
در حالیڪہ گفتہ :
«آمَُنوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحات»

یعنے هم دلت پاڪ باشد ،
هم کارت درست باشد…

اگرتخمہ کدو را بشکنے و مغزش را بکارے سبز نمے شود.
پوستش را هم بکارے سبز نمی‌شود.
مغز و پوست باید با هم باشد.

هم دل؛ هم عمل!

توصیه‌های چهارده‌گانه شیخ نخودکی اصفهانی

1- آنکه نمازهای یومیه خویش را در اول وقت آن‌ها به جای آوری.
2- آنکه در انجام حوائج مردم، هر قدر که می‌توانی بکوشی و هرگز میندیش که فلان کار بزرگ از من ساخته نیست،‌ زیرا اگر بنده خدا در راه حق گامی بردارد، خداوند نیز او را یاری خواهد فرمود.
3- آنکه سادات را بسیار گرامی و محترم شماری و هرچه داری، ‌در راه ایشان خرج و صرف کنی و از فقر در این کار پروا نکنی، اگر تهیدست گشتی، دیگر تو را وظیفه‌ای نیست.
4- از تهجد و نماز شب غفلت مکن و تقوا و پرهیز پیشه خود ساز.
5- به آن مقدار تحصیل کن که از قید تقلید وا رهی.
6- بدان ‌که انجام امور مکروه، موجب تنزل مقام بنده خدا می‌شود و به عکس، اتیان مستحبات، مرتبه او را ترقی می‌بخشد.
7- بدان ‌که در راه حق و سلوک این طریق، اگر به جایی رسیده‌ام، به برکت بیداری شب‌ها و مراقبت در امور مستحب و ترک مکروهات بوده است، ولی اصل و روح همه این اعمال، خدمت به رسول‌اکرم(ص) است.
8- عمده نظر در دو مطلب است: یکی غذای حلال، دوم توجه در نماز و اصلاح آن، اگر این دو درست باشد، باقی درست است. عمده هم حقیر، اصلاح قلب است و ذکر «یا حی و یا قیوم» سحرگاه برای همین است.
9- بین‌الطلوعین را به چهار قسمت تقسیم کنید: یکی اذکار و تسبیح، دیگر ادعیه، سوم قرائت قرآن و بالاخره فکری در اعمال روز گذشته. اگر موفق به طاعتی بوده‌اید، شکری کنید و اگر خدای نکرده ابتلا به معصیتی یافته‌اید، استغفار کنید.
10- دیگر آنکه هر روز صدقه دهید، ولو به وجه مختصر. شب‌ها قدری در بی‌اعتباری دنیا و انقلاب آن فکر کنید و ملاحظه کنید که دنیا با اهل دنیا چگونه سلوک می‌کند.
11- در مورد ذکر، در آغاز چند صلوات فرستاده و دل را حاضر کنید و بعد مشغول ذکر شوید.
12-برای توفیق تهجد و گشایش در کار؛ هر صبح از تلاوت قرآن مجید مخصوصاً یس غفلت نکن.
13- حرارتی که بر اثر مصاحبت با مردان بد و شرور در مزاج آدمی پدید می‌آید، جز به‌ وسیله سردی و برودت مصاحبت با نیکان و مردم صالح زایل نمی‌شود.
14- بزرگان خیلی بر احتراز از مجالست با منکران تأکید دارند و گفته‌اند ضرری که یک وسوسه به وجود می‌آورد، در طول سال‌های دراز ممکن نیست بتوان آن را رفع کرد.

 ایت الله علی رضایی تهرانی:

مستثنی‌بودن زن از سفر به سوي خدا

اگر پنداشته شود زن از سير و سلوک معاف است، چون ضعيف است و ديگر آنکه اسير دست مرد است و فرصت چنداني براي سير و سلوک ندارد (به‌ويژه اگر شاغل باشد که وظيفة او دو چندان است)،این گمان باطلیست.

زیرا اولا : مسافر راه خدا جانِ آدمي است که نه مرد است و نه زن و بدين دليل هم مرداني به کمال رسيده‌اند و هم زناني که اسامي آنها در تاريخ آمده است.
ثانياً: رياضت هر کس را طبق طاقت او تعيين مي‌کنند. حتي در شريعت جهاد از زن برداشته شده، چون «جنس لطيف» طاقت «کار خشن» ندارد و به‌جايش «حسن التبعّل» يعني خوب شوهرداري کردن وظيفة او دانسته شده است.
ثالثاً: زن شريک زندگي مرد است و نه اسير دست او. حقوقي که زن بر گردن شوهر دارد، به مراتب بيشتر از حقوق مرد بر گردن زن است و لذا در آنجا که مرد از زن معصيت الهي را بطلبد، هرگز اطاعتش لازم نيست، بلکه حرام است.
رابعاً: سير و سلوک الي الله عمدتاً کار دل و قلب است و لذا با هيچ کار و حقّي منافي نيست.خامساً: شاغل بودن زن بيرون از منزل در غير موارد ضرورت از نظر شرع پسنديده نيست. اشتغال زنان در کارهاي طاقت‌فرساي بيرون منزل که با فطرت و ساختار وجودي زن همخواني ندارد، ظلمي مدرن است که در دورة صنعتي‌شدن به نام آزادي زن بر او تحميل شد.
منبع رساله سیر و سلوک ص 168

آیت الله #جوادی :

در مسئله #مناجات و خلوص دل و تطهیر درون فرصتی بهتر از #شب نیست

چون روز انسان گرفتار مشاغل فراوان است «انّ تک فی النّهار سجّاً طویلاً» این اشتغال وافر نمی‌گذارد انسان آرام باشد

شب است که بالاخره جای نزول برکات الهی است آن برکات الهی را خدای سبحان در شب نازل می‌کند.

توصیه علامه حسن زاده ی آملی روحی فداه نسبت به مطالعه ی کتب فلسفی و عرفانی

چنانکه ادبیات را کتاب مخصوصی است و ریاضیات را کتب بخصوص،و فقه و اصول را کتب بخصوص،و هکذا
همچنین معارف عقلی را که اصول عقاید حقّه ی منطقی و برهانی اند،صحف خاص است
دانش پژوهان ما در هر لباس و مرز و بومی که هستند باید بدانند که صحف منطقی و حکمی و عرفانی اصیل اسلامی نردبانهایی برای عروج به فهم اسرار قرآن کریم و صعود به معارف جوامع روایی اند. و حکمت و عرفان تفسیر انفسی کشف اتمّ محمدی اند و مایه ی سعادت دنیا و آخرت…

______________________
گفت و گو با علامه حسن زاده ی آملی
صفحه269

@Tohidesamadi

ریاضت در #عرفان_اسلامی و شرائط آن :

به طور کلی ریاضت در عرفان اسلامی بر شرایط ذیل استوار است: 
خداشناسی؛ از رهگذر خودشناسی؛ به خصوص خودشناسی شهودی. 
سیر و سلوک؛ با توجه به شریعت و رعایت احکام ایجابی و سلبی (واجب و حرام). 
عمل صالح؛ البته با مراعات و خلوص در نیت و عمل، به عبارت دیگر خلوص در انگیزه، اندیشه و انگیخته ها. 
توجه تام به خدای سبحان؛ با رعایت حضور قلبی تام در تمام مراحل زندگی. 
مراقبت و محاسبه نفس؛ به جهت بازسازی و بهینه سازی معنوی. 

دیدگاه علامه طباطبایی
مرحوم علامه طباطبایی (رض) بر اساس حقیقت اسلام و با بهره گیری از آیات قرآن و احادیث، سیره عملی پیامبر اکرم(ص)، ائمه(ع) و سیره شاگردان مکتب اسلام ناب، در این باره می فرماید:«همانا شریعت اسلام به هیچ عنوان اجازه توجه به غیر خدای سبحان را برای اهل سلوک نمی دهد و تمسک به غیر خدای سبحان را روا نمی دارد، مگر راهی که خود شریعت به لزوم و به کارگیری آن فرمان داده است

و همانا شریعت اسلام، کمترین ذره نیز در بیان احکام سعادت و شقاوت فروگذاری نکرده و هیچ چیزی را که در سیر الی الله برای سالکان لازم است، فرو نگذاشته است؛ خواه آن چیز کم اهمیت، یا مهم و بزرگ باشد،

پس هر کسی در گرو عمل خویش است و بر اساس آن نیز حسابرسی خواهد شد. همانگونه که خداوند سبحان می فرماید:« و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شئی» این کتاب را که روشنگر هر چیزی است، بر تو نازل کردیم(نحل، 89).

آنگاه مرحوم علامه به دو نوع نفس کشی اشاره می نمایند: 
الف) نفس کشی تدریجی و دائمی 
ب) نفس کشی دفعی 
ایشان ریاضتهای شاقه و افراطی را در جهت نفس کشی دفعی و روی آوردن به ریاضتهای سخت را یک نوع فرار از سختتر به آسانتر است؟! برمی شمارد،

چه اینکه تبعیت از شرع را جزء نفس کشی دائمی و تدریجی برنمی شمارد، زیرا مادام که نفس موجود باشد، ریاضتهای شرعی نیز باید انجام گیرد، اما ریاضتهای سختی که شرع دستور نداده را نوعی قتل دفعی و فرار از تبعیت شریعت معتدل قلمداد می نماید

و در انتهاء نتیجه می گیرد که در عرفان اسلام، شرع به کیفیت سیر و سلوک از راه نفس، توجه کافی مبذول داشته و نسبت به آن اهمال ننموده است». 
منبع: http://www.tebyan.net/

علامه حسن زاده آملی:
هوالحق

در راه عشق دمبدم عذر و بهانه چيست  
خوشتر ز عشق و زمزمه عاشقانه چيست 

 عنفاى نفس ناطقه را جز به طور عشق  
در طوبى آرميدن و در سدره لانه چيست

  با روى يار عين قصور است طرف حور  
با سوز عشق نغمه چنگ و چغانه چيست

معشوق حسن مطلق اگر نيست ما سواه  
يكسر بسوى كعبه عشقش روانه چيست

  اى بيخبر ز خلوت شبهاى عاشقان  
درد هر لذتى چو نواى شبانه چيست

 و جداست آنچه را كه نبى گفته و نبى  
بهتر از اين ترانه در عالم ترانه چيست

 آوخ كه بوم شوم نيارد شنودنش  
طوطى خوشنواى مرا آشيانه چيست

 درويش بى خيال ز كونين را چكار  
كاين هاى و هوى واهى اهل زمانه چيست

 گر صبح كاذب اقدم بر صبح صادق است  
واعظ زبان برفق بدار اين زبانه چيست

 چون يك وجود هست و بود واجب و صمد  
از ممكن اين همه سخنان فسانه چيست

 بس كشتى خرد كه در اين بحر سالها  
طى كرد و پى نبرد كه او را كرانه چيست 

 زنبور خانه است مگر سينه حسن  
از داغ عشق اين همه در وى نشانه چيست 

دیوان اشعار

‍ ‍ “تهذیب”
امام خمینی(ره)
آن چیزی که در راس امور است،
برای همه ماها تهذیب نفس می باشد.
ودر خلال او تهذیب مردم؛
اگر انسان خود را تهذیب نکند؛
حرفش در دیگران اثری ندارد….